گرچه پیرم ناز نازان، کیمیا آورده ای
بهرِ دردِ عاشقان امشب دوا آورده ای
برگ و باری نیست، زخمِ دل نمی گردد رفو
حالیا که آمدی جانی مرا آورده ای
در رَهِ دل دادگی عمرم فنا شد، عیب نیست
آمدی خوش آمدی آری صفا آورده ای
آمدم با یک دل لرزان کنار پنجره
گریه کردم، آمدی اما عصا آورده ای
چون کویری تشنه ام، ای جانِ دل با من بگو
آیتی آورده ای بهرِ شفا آورده ای
آن قدر محو شکر ریز لبانت گشته ام
من نفهمیدم چرا با خود چه ها آورده ای!
سید عرفان جوکار جمالی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
