اتاقی دارم
به وسعت یک نگاه
پنجره را باز کردم
هیچ کس و چیزی از آن وارد نشد
نه هوایی، نه نگاهی، نه پروانه ای
نه صدای سرگردانی...
آه بوسه هایم
در خلأ معلق اند...
در قلبم را گشودم
هیچ کس و چیزی از آن وارد نشد
نه رودی، نه پرنده ای
نه گلوله ای...
آه ای خدای مهربانی
دست تمنای من به آسمانت رسید
یک امشب را
پنجره باز اتاقم شو...
بر پَرِ بالِ فرشته ای
بوسه بزن
که شبی را در قلب ما
مهمان باشد...
سید عرفان جوکار جمالی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
