توقف شادی در 5:35 دقیقه بامداد
نام هیچ کتابی
یک تراژدی دردناک
در هوای غبار آلود
زنی؛ در هیاهوی زندگی
تختی که مرثیه آه سر داد
و آرام بخش ترین صدا را گم کرد
خسته از گریز مرکز
دایره زندگی را
پرت می شود
یوغ هجر
بغض تمام نشدنی
نحس ترین روز
و همچنان
در بلندای گیس شب
تالاب چشم غرق در خون
قطره قطره
در سایه های سکوت
تیغ تیز خاطره
می زند شاهرگ بغض را
ومردم شهر دل
پشت هق هق بالش
با آب دیده می خورد
حسرت جای خالی مادر را
مریم جوکار دلارام
در سومین سالگرد رفیق ترین مادری که پدر بود
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
