100 متن کوتاه تک مصراع ۱۴۰۳ جدید 2025

شاخه تا آمد به برگش خو کند پاییز شد

ما چاره ی عالمیم و بی چاره ی توو...


حضرت مولانا

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست

خبرت هست شدی صاحب هر بند دلم

چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی

با بال شکسته پر کشیدن هنر است

او ز ما فارغ و ما طالب او در همه حال

سایه شکن باش چو نور چراغ

چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی

که گرچه رنج به جان می رسد امید دواست

<🖤🌿>
••What came to your mind was your concept

هر چه در فهم تو آید آن بود مفهوم تو 🕯️‎ ♡ma30r64

چشم بد از روی خوبت دور باد

هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید

ما را به غم عشق همان عشق علاج است

راحت جانم توئی ای جان و ای جانان من

یاد آن شب که دلش را به دلم داد، بخیر(:

بهار من بُوَد آنگه که یار می آید

هر کجا وقت خوشی رو دهد آنجاست بهشت

گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من

بهار آمد بیا تا داد عمر رفته بستانیم

خودنمایی نکند هر که کمالی دارد

که تازیانه شوق است هر پیام از تو

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم

چه دلبری که ندانی طریق دلداری؟

غرقِ زَخمیم ولی قامت مان خَم نشده ...^^

تورا جانم صدا کردم، ولیکن برتر ازجانی

همه هیچ اند، اگر یار موافق باشد

چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد

بوی بهشت می گذرد یا نسیم دوست

به انتظار نبودی ز انتظار چه دانی ؟

عمر که بی عشق رفت هیچ حسابش مگیر

تا نفس هست به یاد تو برآید نفسم

شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر

و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید :)

ای آنکه نرفتی دمی از یاد کجایی؟

بهر آرام دلم نام دلارام بگو

شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد

هیچ هیچست این همه هیچست و بس

خوی من کی خوش شود بی روی خوبت ای نگار

تویی به جای همه، هیچ کس به جای تو نیست

مرا ز عشق تو این بس که در وفای تو میرم

غرضم وصل تو باشد چه تو آیی چه من آیم

حدیث چشم مگو با جماعت کوران

من از اقبال خود نالم که دستی بی نمک دارم

دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد

از تو تصویری ست در من جاودانه جاودانه

بر دو جهان نمی دهم، یک سر تار موی تو

یاری که باری از دل ما کم کند کجاست؟

هر چیزی که در جستن آنی آنی

عاقل آن است که اندیشه کند پایان را

ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو

هنوز دیده به دیدارت آرزومند است

هیچ آفریده چشم به راه کسی مباد

آرامش است عاقبت اضطراب ها

من با تو به چشم آمدم و هیچ نبودم

دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟

غبار غم برود حال خوش شود
حافظ

تو پردیس عمر منی خواهرم

منم ستاره ی شام و تویی سپیده ی صبح

عمر ضایع مکن ای دل که جهان می گذرد

آنک بی باده کند جان مرا مست کجاست

یارب از هر چه خطا رفت هزار استغفار

در روز خوشی همه جهان یار تواند

کشیده ایم در آغوش، آرزوی تو را

قدر وصالش اکنون دانی که در فراقی

راهی به خلوت دل جانانم آرزوست

رشکم از پیرهن آید که در آغوش تو خسبد

تو مرو گر بروی جان مرا با خود بر

زمین پاک درین روزگار اکسیرست

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

هر که را نیست ادب، لایق صحبت نبود!

تو عمر من و وصلت آسایش عمر من

ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی

که بی وجود شریفت جهان نمی بینم

گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست....

ما چارهٔ عالمیم و بیچارهٔ تو

و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید :)

بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم

چو خدا بُوَد پناهت چه خطر بُوَد زِ راهت

یاد آن شب ک دلش را به دلم داد بخیر ... : )!

چه توان کرد؟ که عمر است و شتابی دارد

پریشان خاطریم اما توانِ ایستادن هست

لب خاموش نمودار دل پر سخن است

بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم

از پس ظلمت بسی خورشیدهاست

تویی آن مهرِ محزون، لیک مَه روی...💛

گویند که هر تیره شبی را سحری هست...

۱۴۰۱/۱۱/۲۱

دوستت دارم ودانم که تویی دشمن جانم

می رود عمر،چه در بند جهانید شما

وز هر چه فارغیم، بجز گفتگوی دوست

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان ها...

بمیرد آنکه جدایی را بنا کرد....

چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت

مرا دردی است دور از تو،
که نزد توست درمانش

از دیده افتادی ولی از دل نرفتی

جان ببر آنجا که دلم برده ای

گر از یادم رود عالم تو از یادم نخواهی رفت

رفیق بی وفا رنگش سیاه باد

تا خدا هست پریشان نشود خاطر من