برای مردی که تنها ،رفیقش سقف و دیواره!
شباش هم ابری و دلگیر، اونم از دودِ سیگاره
یه مَرده خسته از راهه ،که خسته ست از زمین خوردن
که سقفِ آرزوهاشم، خلاصه میشه تو مُردن
نخواست باور کنه اینو، که رسم روزگار اینه
که تنها همدمِ شب هاش، یه مشت آهنگِ غمگینه
که عشقش جا زد و رفت و از این غمگین ترم میشه
کسی که قصه ش این باشه، کسی که با یکم گریه
با این آهنگ سبک میشه ،سبک میشه ...

_برشی از ترانه
ZibaMatn.IR