با واژه ها، با جوهر خودکار و با ذغال نرمِ مداد بر صفحه ی روزگار خواهم رقصید اما نه مثل قاصدک رها در باد... مثل بلور های منجمدی که با وقار سطح پهناور دشت را می پوشانند و یا مثل دود یک سیگار که در خانه می پیچد و ردش...
برای مردی که تنها ،رفیقش سقف و دیواره! شباش هم ابری و دلگیر، اونم از دودِ سیگاره یه مَرده خسته از راهه ،که خسته ست از زمین خوردن که سقفِ آرزوهاشم، خلاصه میشه تو مُردن نخواست باور کنه اینو، که رسم روزگار اینه که تنها همدمِ شب هاش، یه مشت...
پاکت سیگار خوب است یا بد نمی دانم فقط یک شعله ی آتش میان من او فاصله است. روشنش میکنم همین حالا کام میدهد یا کام میگیرد نمیدانم فقط دنبال گم شدن میان دود سیگار می مانم. حمید پناهی زاده
یادت و خاطراتت مثل دود سیگار سپردم به زمان و باد هوا
یک آینه مشتی سیب و انار اگر باران بیاد کمی بهتر است آن وقت از لابه لای دود سیگار برایت شکلک در می آورم و انار دانه می کنم سیب هم بماند برای بعد
ابر دود سیگار خداست و باران اشکاهایش! به تنهایی آدم بر زمین می‌بارد
