پنجشنبه , ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
از هر ادمی فقط یه نسخه وجود دارهسعی نکنید تو ادمای دیگه اونی که رفته رو پیداکنید...
ساده که باشی سادگی ات را حماقت می خوانند!و کسی نمی فهمد که تو از فرط ِ آدم بودن ساده ای....
آدم است دیگر...هرچقدر هم که قوی باشد،گاهی وقت ها نیاز دارد،مچاله شود در آغوش کسی......
آدم می میردجاده نه،پرندهمی میردآسمان نه،نه جاده نه آدمنه آسمان نه پرندههیچکس نمی ماند هیچ چیزیتنها یک چیز ماندنی ستبوسه ی ما در نگاهِ سیب...
حوادل به آدم نمی بستاگر آدمقحطی نبود!...
ابردود سیگار خداستو باراناشکاهایش!به تنهایی آدم بر زمین می‌بارد...
آدمیزاد فقط با آب و نان و هوا نیست که زنده است!این را دانستم و می دانم که آدم به آدم است که زنده استآدم به عشق آدم زنده است....
آدمها مثل کتابند!از روی بعضیها باید مشق نوشت و آموخت،از روی بعضیها باید جریمه نوشت و عبرت گرفت،بعضیها رو باید نخونده کنار گذاشت،و بعضیها رو باید چندبار خوند تا معنیشون رو فهمید....
خیلی بدهبفهمی واسه آدمایی که خیلی دوسشون دارییه آدم معمولی هستیکه بود و نبودت واسشون هیچ فرقی نداره...
یک شهر پر از آدم و بیچاره از این عاشق بی عشق هر جا برود تنهاست...!...
میلیون ها و میلیارد ها آدم توی این دنیا هستند و همه شان می توانند بی تو زندگی کنند / آخر چرا من بدبخت نمی توانم؟...
خدا هدیه ای به آدم دادو مهر حوا را به دل او انداختباید آسمان را آذین می بستستاره ها را برق می انداختخدا لبخند زدتنهایی فقط زیبنده خودش بود!در جشن پیوند آسمانیمان، همه فرشته ها دعوت دارند!...
آدم است دیگر هر چقدر هم که قوی باشد گاهی وقتا نیاز دارد مچاله شود در آغوش کسی......
آدم است دیگرتمام میشود صبرشخسته میشوَد از انتظار....انتظارِ طولانی و بی نتیجه ...میرود،بی سر و صدا،برای همیشهوَ تو می آیی،اما دیر است !آدم ها تا ابد منتظر نمیمانند،هرچقدر هم که عاشق باشند......
ما گنه کاریم آری جرم ما هم عاشقی استآری اما آنکه آدم هست و عاشق نیست کیست؟...
آدم...یک خیانت و یک مرگ عزیز و یک ترک شدن بی دلیل رو تجربه کنه دیگه هیچ چیز تو دنیا شگفت زده ش نمی کنه! هیچ چیز......
آدم گاهی انقدر تنها می شود و با خودش حرف می زند که تبدیل می شود به دو نفر...
سفر کن به هیچکس هم نگو .یک رابطه عاشقانه را زندگی کنو به هیچکس هم نگو شاد زندگى کن و به هیچکس هم نگو! آدم هاچیزهاى قشنگ را خراب می کنند...
باز هم تسبیح بسم الله را گم کرده امشمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده امطره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!در شب یلدا مسیر ماه را گم کرده امدر میان مردمان دنبال آدم گشته امدر میان کوه سوزن کاه را گم کرده امزندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکستدر صف مشتی پیاده شاه را گم کرده امخواستم با عقل راه خویش را پیدا کنمحال می بینم که حتا چاه را گم کرده امزندگی آنقدر هم درهم نبود و من فقطسرنخ این رشته ی کوتاه را گم...
آتش و آدمترکیبی نامتجانس استمن از میان این آتش گر گرفتهدر رویاها و عشق هاغیر ممکن است سالم برگردمبازگشت مناندوه بار خواهد بودکاش مثل نان بودمچه زیبا بر می گردداز سفر آتش!...
امسال چه مست آمده است دیوانه شده‌ست و مِی‌پرست آمده است!آن شاخه که پشتِ باد را می‌خاراند شده، انگور به دست آمده است......
