شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
برای مردی که تنها ،رفیقش سقف و دیواره!شباش هم ابری و دلگیر، اونم از دودِ سیگارهیه مَرده خسته از راهه ،که خسته ست از زمین خوردنکه سقفِ آرزوهاشم، خلاصه میشه تو مُردننخواست باور کنه اینو، که رسم روزگار اینهکه تنها همدمِ شب هاش، یه مشت آهنگِ غمگینهکه عشقش جا زد و رفت و از این غمگین ترم میشهکسی که قصه ش این باشه، کسی که با یکم گریهبا این آهنگ سبک میشه ،سبک میشه ..._برشی از ترانه...
پاکت سیگارخوب است یا بد نمی دانمفقط یک شعله ی آتش میان من او فاصله است. روشنش میکنم همین حالاکام میدهد یا کام میگیرد نمیدانم فقط دنبال گم شدن میان دود سیگار می مانم. حمید پناهی زاده...
یادت و خاطراتت مثل دود سیگار سپردم به زمان و باد هوا...
یک آینه مشتی سیب و اناراگر باران بیاد کمی بهتر استآن وقتاز لابه لای دود سیگاربرایت شکلک در می آورمو انار دانه می کنمسیب هم بماندبرای بعد...
ابردود سیگار خداستو باراناشکاهایش!به تنهایی آدم بر زمین می‌بارد...
