شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
اینهمی دئن جاقاقا بو:چندر زود_پیرا بوستی!از مجموعه شعر گیلکی ا آسمانا نوفروشم...(این آسمان را نمی فروشم)مهرداد پیله وربرگردان شعر آینهاز دیدن امدر حیرت:چه زود_پیر شدی!...
بوگوفتیشوئن درمبوگوفتم نوشونوشوواگردیمی دورا گردی...واگردستی_کشاگیری می نئسایی یا...از مجموعه شعر( این آسمان را نمی فروشم)مهرداد پیله وربرگردان شعر گیلکیگفتیدارم می رومگفتم نرونروبر می گردیبه دورم خواهی چرخید...وقتی برگشتی_در آغوش می گیری نبودن ام را......
می خواهمپیراهنی برایم بدوزیاز جنس تن اتبا دکمه هاییکه نام تو را داردتا همیشهبپوشمت.از مجموعه شعرصدای تو را می بوسم...
موهایت را آفتابی نکن باددیوانه می شود....
بهار هم که بیاید عطر نفس هایت چیز دیگری ست!...
در خانه مانده ایمباران می شویم خیابانی راکه از پشت ِ پنجرهنگاهمان می کند. ائوده قالمیشیقیاغیشا دوشموش خیاوانبیزه باخیر پنجره نین آرخاسیندان.1399/1/24شعر مهرداد پیله ور مترجمکامیل قهرمان اوغلو...
هیزارتا پنجره نه،دونیاتی تامشایی رِه کمه!هزار پنجره/نه،/ دونیا/ برای تماشای تو کم است!...
بهشتچندرکوچیکا بِهوختیتَراکشا گیرم.***بهشتچه کوچک می شودوقتی تو را در آغوش می گیرم....
پاییزرخصا درهولگان مئنمیزپیرابوتاسیانی جادوتا ایستکان چئییایتِه مرِهایتِهتی نئسایی رِه...خاطره ندود کونه دهمی لبان سر پاییز/ می رقصد/ میانِ برگها/ میز/ پیرشده از دلتنگی/ دو استکان چای/ یکی برای خودم/ یکی برای نبودنت.../ خاطره ها/ دود میشود / بر لبانم...
بوشوییبارانئی بند وارستاندرهمی چوم آسمان جاَرفتی/باران/یک بند می بارد/ از آسمانِ چشمم...
وحشی اسباناَ مانستیایتِه ماچچی مرا بکفته!مهرداد پیله ورشبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!...
هزاران پنجره.../ نه،/ دنیا/ برای تماشای تو/ کم است!...
شبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!...
وقتینگاه ِ تو سرداز کنارم گذشتاندوهانِ جهان در من پیچیدند!...
شب/ تکه تکه / هوا را/ نفس تنگی گرفت/ زمین / خانه ی وحشت...
شبیه ی گلخوابیده بود در آغوش ِ گلبوسه ای گذاشتم برگشتم...
دنیابرای تماشای تواتفاق افتاد!...
آمدم نبودیبرگشتم بدون بوسه...
برف آشفته/ میبارد درونمپشت ِپنجره/ یخ می‌زند/تنهایی...
برف آشفته میبارد درونمپُشتِ پنجره یخ می‌زَند تنهایی...
بهشتچه کوچک میشودوقتی تو را در آغوش می‌گیرم....
از دیوارها / غم میبارد.../ کوچه ها / بهت زده / خیابان را / بغض گرفته / گلوی میدان / پُر از فریاد / چه کسی/ این پیراهنِ سیاه را به تنِ ما کرده است...! / به کجای وطنم دست بکشم / که نگوید آ...خ...
مثلِ سالهای برفی میماند/ روزهای امروز / از زانوان /بالاتر رفته/ سالِ برفیِ سیاه/ حالا/نشسته ام/ خاطره های یخ زده را می شُمارم/ چیزی بیادم نمی آید/ تاریخ را فراموشی گرفته/نیستی/ پشتِ سر هم/ نشسته/ به آینه نگاه میکند......
دردهایمزبانم را جویده انددر اندوهِ دستهایمپاهایمفرو ریخته انداز برابر آینه عبور میکنمچقدر پلاسیده استگربه ی ملوس ِرویاهایم!...
شادمانی /گم شده است/کوچه ها/پُراز اندوه و دلتنگی/چقدر/در خیابان/مُرده ریخته است...
نیمکت/بو می کشد/تنهایی را/پارک/خیس شده است...
سُرخیِ پیراهنت / که پاشیده شد /خیابان / شکوفه زد!...
گنجشک/می خوانَد/گلوی پنجره /می شکوفد/سپیدی/جارو می کشد/کوچه ها را...
هنوز/ سکوت/ ریخته در خیابان/پرت می شویم/ از این سکوت/به آن سکوت...
آدم می میردجاده نه،پرندهمی میردآسمان نه،نه جاده نه آدمنه آسمان نه پرندههیچکس نمی ماند هیچ چیزیتنها یک چیز ماندنی ستبوسه ی ما در نگاهِ سیب...
پاییز/ می رقصد/ میانِ برگها/ میز/ پیرشده از دلتنگی/ دو استکان چای/ می ریزم/ یکی برای خودم/ یکی هم برای نبودنت/ خاطره ها/ دود میشود / بر لبانم...
