سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
پاییز بیهوده به فصل هجران بدنام گشته استتوکه در بهار رفتی......
گریزانم از این مردم، که تا شعرم شنیدندبرویم چون گلی خوشبو شکفتندولی آن دم که در خلوت نشستندمرا دیوانهای بدنام گفتند......