متن هجران

در عشق بازی دلم گل پایِ هر دیوانه ریخت
تا که او هم گویِ آتش را بر این گلخانه ریخت

آن شرابی را که من با صبر، کهنه ساختم
چشمِ یک حوری‌نما، امروز در پیمانه ریخت

احتمالا بازهم مغبونِ عشقی دیگرم
#ماه_من شب زلفِ خود را باز و بر ویرانه...

به ذوق دیدن چشمان تو در خواب.

تمام شب بیدارم.

چشمان تو برده دل و دین و همه دنیایم را.

آیا کسی هست در این وادی هستی،


که سراغ از دل دیوانه ی ما هم بکند.

بَدُل به باد شدم، دلخوشم به اینکه مرا
بهشتِ موی پریشان تو، وطن شده است

«اَللّٰهْمَّ عَجّلْ لِوَلٖیِکَ الْفَرَج»

(لایق دیدار)

کاش، این جمعه مرا لایق دیدار کنی
دیده در دیده‌ی این عبد گنهکار کنی

ای طبیب دل من، کاش بیایی و دمی
نظری بر دل این خسته‌ی بیمار کنی

بکشی دست نوازش به سرم تا که مرا
از گران‌خوابِ پُر از دلهره، بیدار کنی...

برخیز؛ بیا، نزدِ دلم؛ دلدارم!

آخر، منم انسانم و یک دل دارم!

یک دل، که نه صد دل، شده‌ام شیدایت؛

گل‌بوسه‌ی حس، بر لبِ «تو»، می‌کارم!

دلم بهونه گیر شده...

میان این شهر شلوغ...

فقط تو را خواهد و بس...

دور از تو...
پیراهنم ملحفه ی سفیدی ست
که در گلوی جمعه تاب می خورد
وصبحانه ام تکه ای نان بیات
با عسلی که طعم باران
خاک خورده می دهد...

مرا....
ببر به جایی که
هوای تو
نیست....

ای کاش میدانستم در کدامین نقطه شهر هستی
تا همچون
پرنده ب سویت پرواز کنم…

ای کاش میدانستم در کدامین خاک قدم میگزاری
تا سرمه کرده
ب چشمانم بمالم


ای کاش میدانستم ب فکر کدامین لحظه آشنایی مان هستی
تا برای
خود جاودان سازم

ای کاش میدانسم کدامین خاطره را...

باده چرا؟
مست می کند هر نفست جان مرا …

دل و دین باخته ام مست و خمارم بی تو
روز را توبه کنم شب به قمارم بی تو

می روم کنج خرابات نشینم تا صبح
هر نفس خسته ام و دل نگرانم بی تو

شهر در شهر همه شاعر چشم تو و من
سالها دربه در از ایل و...

اول تویی آخر تویی من را تو سردار آرزوست
عشقم تویی در راه تو این سر بر دار آرزوست

لعنت به هر لب جز لبم که بر لبت بوسه زند
دل پای عشقت داده ام ای عشق دلدار آرزوست

اینکه دوستم نداری
اشکالی ندارد
اما
اینکه بروی
اشکال که نه
درد دارد ...

در دل شب، ناله‌ی دلدار می‌سوزد مرا
چون شرر در خرمن گلزار می‌سوزد مرا

چون صبا بر گل گذر کرد و نگاهی کرد و رفت
یاد آن دیدار در دیدار می‌سوزد مرا

ماهتاب از پرده‌ی ابر سیه بیرون زند
چشم آن مه‌پیکر بیدار می‌سوزد مرا

در غم هجران تو ای...

ممنوعه ای برای من
نمی توان صدایت را بوسید
دست ها را به موهایت گره زد
و میان میخانه ی چشم هایت
مست شد
اما ای کاش می توانستم
در هجوم هیاهوی نداشتنت
لااقل دیوار خانه ات می شدم
تو تصویر نگاهت را
بر سینه ام قاب می گرفتی
من...

بـــــدون تــــو...

چه نزدیک است که جان من به لب آید...

در گروهِ عاشقی، نامِ تو را، اد کرده ام؛
هر کسی، غیر از تو را، از راسِ آن، رد کرده ام!

پرتپش، رویت، تمرکز کرده قلبِ عاشقم؛
گو که جز تو، با دگر، اعضای دل، بد کرده ام!

آخرین روز من و تو روزی است پر از احساسات متضاد
دلم می خواهد زمان بایستد تا لحظات را در آغوش بگیرم ،اما می دانم این ممکن نیست
و تمام لحظاتم پر از یاد آوری خاطرات توست
دلم طنین صدای زیبایت را می خواهد و دستان پر مهر و گرمت...

هیچ دردی بدتر از هجران و دوری نیست در قاموس عشق

عاشق  بیچاره   سرگردان  در   این   وادیِ  غم  نابود  شد

سجاد یعقوب پور

دیدن فرشته مرگ ، هر لحظه ارزوی چشمانم است
از ان زمان که اتش هجرانت ، نصیب و قسمت دلم شده است ...

«در سرم نیست بجز وصل تو سودای دگر»
غیر ازین حیف بُوَد از تو تمنای دگر

عمر بگذشت و دگر مهلت دیدار نماند
فرصتی نیست ، مده وعده ی فردای دگر

ز جفا شانه مزن بر مشکن زلف که دل
جز سر زلف تو مسکن نکند جای دگر

صنما جز...

شوق تو دارم..


همه شب شوق تو دارم به هوای عشق بازی
که بیایی و سرآید غم و این فراق و هجران