متن بودهندریس

امروز آخرین قدم هایش را بر میدارد.
امشَب در راه است...
باران بی صدا با زمین نجوا میکند.
کودکی میرقصد!
جوانی به شاخه های پر ترنم باران خیره است.

و مَن...
یادم آمد کیستم!
مَن شاید رنگِ آسمان باشم به هنگام ظلمت؛
وَ یا شاید رؤیای یک پرواز در آخرین...

در شهر به راه افتادم
در صورتِ تمام رهگذرهای خیابان
به دنبال چهره ی تو گشتم
و نبودی...

من هنوز هم در گوشه کنار این ویرانهٔ دِل
دوستت دارم
علارغم آنکه تو نمیدانی
یا که میدانی و
گمان میکنم که نمیدانی...

حالا که بودنم را نمیخواهی
ساده میروم
فقط کنج دلت،
همان گوشه که هیچکس از بودنش خبر ندارد
مرا نگه دار...

از تو همه چیزت را دوست دارم
لبخندت
نگاهت
دکمه های پیراهنت
حتی لبه های تا زده ی آستینت
از تو چیزی برای رد شدن نیست
تمام تورا باید زندگی کرد...

دروغ میگویند که عشق بارها اتفاق می افتد.
آدمی تنها یکبار عاشق میشود...
پس از آن هرچه پیش آید، یک دوست داشتنِ ساده یِ پیش پا افتاده است...