پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
میان کلبه ی خودباغچه ای دارمباچند درختبیدی خشکیدهتوتی پوسیدهوسیبی کرم خورده بیدراهربهار رنگی سبزبه تنش می کشمسیگاری دودمی کنموفضاراعوض می کنمردسیگار تامطبخ خانه می رسد...بهاالدین داودپور...
بانوی روزهای زرد پاییزم!بیا برویم زیر درخت بیدروسری ات را وا کن!بگذار باد خیال کند بهار آمده استبه جهنم که از حسادت بمیردبید!...