سجده ، نمی کنم ، مگر به چشمه ی لبان خشک یا کریم حجت اله حبیبی
سر به سجده می گذارم خالقم تو را بیابم خود به تو می سپارم سر سجاده نخوابم
سر به سجده میگذارم تا که خالق را بیابم خود به تو می سپارم سر سجاده نخوابم
شک ندارم مادرم فهمیده من میخواهمت سجدههای آخرش این روزهاطولانی است...
صبحدم چون رخ نمودی شد نماز من قضا سجده کی باشد روا چون آفتاب آید برون