جمعه , ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
ساڵێ جارێک وه ک پایز له به رده مم خۆى رووت رووت ده کاته وه ئێستا ده لێى خه یالان ده که م ئه و ده ستانه م زۆر بینیوون چ شاره زا جێ گۆڕکێ به قاوه ى ده ستى ده کات چاوه کانى چه نده شاره زان ده مناسنه وه چ جوان فرمێسک ده رده ن ته ته له ى لێوه کانى چه ند جوانن که هه میشه پێم ده لێن عیشق ده سپێکى هه موو شته کانه ئه مڕۆ چ جوان بووى چه نده جوانیت لێ ده ڕژا ◇سالی یک بار چون پاییز روبرویم خود را لخت و عریان ...
له پرسەکەتدا کۆمەلێک دێن هەندێکیان دەگرین و هەندێکیان غەمبارن.تۆ تا لە ژیان دای چێژ لە سەما ببینە ومرۆڤ بە ئەی مرۆڤ.◇در مراسم ختم تو، آنها که می آیند،بعضی هایشان می گریند و عده ای هم غمگین اند.پس تو تا زنده ای از رقص، لذت ببر و انسانیت داشته باش، ای آدمی!. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
گەوره ئەو کەسەیە نە دەیەوێ ببێتە گەورەی کەس و کەسیش ببێتە گەورەی ئەو.◇انسان بزرگ کسی ست، که نه بر کسی بزرگی می کند و نه کسی هم بر او بزرگی. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
بێ عیشق واتا تۆ مردوی و قسە دەکەی بۆ ئەوەی نەمری عاشق بە و تا ژیانت هەیە،ئەوەیە ژیان کە پێیەوە دەژیت.◇بی عشق، انگار که تو مرده ای، اما سخن می رانی!برای آنکه نمیری، تا نفس می کشی، عاشق باش. زندگی یعنی آنچه که با آن زنده ای. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
من وا ڕاهاتووم سپێدە بڕۆمە دەرەوە بەو رێگایانە نەگەڕێمەوە ماڵ کە پێیدا رۆیشتووم.◇من چنین یاد گرفته ام،سپیده دم بیرون بزنم واز راهی که رفته ام به خانه، برنگردم. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
تۆ لە کوێی؟!لە سەر بەرزاییەکان؟یان لە قوولایی دەریا،چویتە خوارێ؟مە لێرە لەسەر نەخشەی دڵم ئاماژە دەکەم نیشتمانی پیاو ژنە ئەوە نییە هەموومان بە دوای تۆ دەگەڕێین ئەی نیشتمان.◇تو در کجایی؟!در اوج کوه ها؟یا که در قعر دریا، پایین رفته ای؟من اینجا بر روی نقشه ی قلبم،اعلام می کنم که سرزمین هر مردی، زن اوست،نه آنچه که همه ی ما به دنبالش می گردیم، ای وطن! شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
دوا جار بێ تۆ پوشکەیەکم بایەک دوور دوور دەم با.◇سرانجامبی تو پوشالی می شوم،که با وزش هر بادی، از تو، دور و دورتر می شوم. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
ژوورەکەم رەنگی چراکەی گرتووە لە تاریکی دا دەدرەوشێتەوە تەواوی منیش رەنگی تەنیایی گرتووە تۆ رەنگی چراو من بۆنی تۆم لێدێ.◇اتاقم، فروغ روشنایی چراغی در تاریکی دارد!تمام من هم، رنگ تنهایی به خود گرفته است،تو نور چراغ، و من، از عطر تو لبریز. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
ژیان سەرچاوەکەی عیشقە با لێنەگەڕێین سەرچاوەکەی وشک بێت.◇عشق سرچشمە زندگی ست،نگذاریم که سرچشمه ی زندگیمانخشک شود. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
خۆشەویستی واتە تۆ موڵکی کەس نەبیت.◇عشق یعنی تو مال کسی نباشی. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
عیشق ئەو هێزەیە ئاگات دەکاتەوە.◇عشق آن قدرتی ست که تو را هوشیار می کند. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
لە سەر پێی خۆت بوەستە پێویستت بە هێزی کەس نابێت خۆت خۆشبووێ و لەگەل خۆت ئاشت ببەوە تا هێزی خۆشەویستیت زیاتربێت.◇به پای خودت تکیه کن! چشم به قدرت هیچکس نداشتە باش،خودت را دوست بدار و با خویشتن ات دوستی کن،تا قدرت عشق ات افزون گردد. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
چیرۆکی من لە نێوان مردن و ژیانە تەنها تۆی دەزانی کاتی مردنی من کەیە.◇داستان زندگی من معلق ماندن، میان مرگ و زندگی ست!فقط تویی که می دانی زمان مرگ من، چه وقت ست. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
نیوه ی به تالی خۆم له تۆ پڕکردنیوه که ی ترم به با سپاردئێستا ته نها مه رگم ماوه پێشکه شتی بکه م◇نیمه ی تهی ام را از تو پر کرده ام و نیمه ی دیگرم را سپرده ام به باد!اکنون فقط مرگ برایم مانده است،پیشکش می کنم، به شما!. شعر: بیکس محمد قادر ترجمه: زانا کوردستانی...
نه رمی ئه و ئامێزانه م بیرناچنه وه که سۆزیان پێ به خشیم و رایان هێنام تاریکی شه وم خۆشبوێئه و شه وانه ی وێنه ی ئازیزانم له نێو تاریکییه کی بێ جوانی به ندکردوبه بێده نگی ئه و دڵۆپه گه رمانه ی کوڵمیان ته ڕ ده کردمهه ر له خۆم ده چوو له که سی دی نا.◇آغوش گرم و مهربانت را هیچگاه فراموش نخواهم کرد،که به من سرسبزی داد و راهنمایی ام کرد،و تاریکای شب را بر من روشنا شد. ...شب هایی هست که عکس عزیزانم را در میان تاریکی ...
