جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دوستت دارم قشنگ است این زمن ازآن تو تحفه ای بهتر ندیدم تا کنم قربان تو...
پر کرده ام از عطر هوایت چمدان رادر شهر شما تحفه محبوب همین است...
کاش می شد رفت و گم شد در دل پاییزاز تو تنها برگ زردی تحفه ی عشق است...
دل تنگ خویشتن را به تو می‌دهم، نگارابپذیر تحفهٔ من، که عظیم تنگ دستم...
