متن هوایت

مرا به حال خودم وا نمی گذاری تو
هوای این دل من را همیشه داری تو
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

باران
باران
زیر گلوله باران
بی چترِ جان
پا به پای خیابان
در هوایت قدم زدن
قدم زدن در هوایت،
این چه جنگی است که باخود دارم ؟
«آرمان پرناک»

هرشب جمعه به یاد حرمت میخوانم
صد وده بار الهی به حسین بن علی
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

هوای عشق تو افتاده در سر من باز
بیا وبا من سر درهوا کمی تو بساز


کاشانی

پر کرده ام از عطر هوایت چمدان را
در شهر شما تحفه محبوب همین است

شبونه هوات افتاد به سرم
مگه تو هوا هم هستی؟

هوای خواب ندارد / دلی که کرده هوایت

هوایت می زند بر سر
دلم دیوانه می گردد

چه عطری درهوایت هست
نمی دانم
نمی دانم