متن دخمه

در این خلوت گهم مشغول پوچم
که باید من از این دخمه بکوچم

جوانی در بطالت رفته بر باد
نداده حاصلی ای داد و فریاد

دخمه را اشتباه می گردم
یک نِساکِش جنازه ام را برد
حالِ روحم هوای سم دارد
بادِ سرگیجه، مغزِ روحم خورد...
«آرمان پرناک»