چهارشنبه , ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
هیچوقت پاییز را فصل دلدادگی و عشقنمی دانستم.دیدن برگ های زرد درختان،میزهای دونفره ی کافه هاو مردان تنها روی صندلی پارک ها برایم عادی بود.تا اینکه تو آمدی و مفهوم پاییز عوض شد.برگ های زرد درختان پیاده رو شد رنگ عشق،میزهای دونفره ی کافه ها، دغدغه ی عصرهای دل انگیز پنجشنبه شد..اما مردان تنها روی صندلی پارک ها.. می گفت که پاییز تلخی هایی هم دارد.خودمانیم.... مهری که با بی مهری تمام شود مفت نمی ارزد....
