جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
آدمی که قربون صدقه رفتن بلده مطمئنا زیر آب زدن رو هم خوب بلدهپس مواظب باش به چه کسایی لقب دوست و رفیق میدیمی دونم ذات آدما رو نمیشه از همون اول تشخیص داد ولی هر موقع متوجه شدی این آدم سمیه رهاش کن بره...
رها کن عطر موهاتودلم گم کرده راهش‌رو ...
مرا دوباره به آنروزهای خوب ببر سپس رها کن و برگرد من نمی آیم......
اولین قدم برای یاد گرفتن شنا، نترسیدن از آب و رها شدن است.مربی همیشه میگوید: بپر، خودتو رها کن، زیر آب چشماتو باز کن، بعد خودت آروم آروم برمی گردی به سطح آب.شرط اول، همان دست و پا نزدن است. گاهی باید واقعا بیخیال شد و رفت گوشه ای نشست. باید بیخیال‍‍ِ دست و پا زدن شد.گاهی باید بگذاریم زندگی کارش را بکند.شاید بعدش آرام آرام برگشتیم به سطح آب.. به زندگی.. بی خفگی....
