متن سولین عبدالله

آنچنان اسمت را بر قلبم حک کرده ای
که هرچه می خواهم
از تو بُبُرم،
دلتنگ تر می شوم.





شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

زمانی که تو را می بوسم
اناری از حسادت پوست می تَرکاند
گُلی از شوق آفتاب شکوفا می شود
ابری آسمان را می پوشاند
همه ی این ها
برای رسیدن دو عاشق ست
زیر یک سقفِ پُر از مهربانی...



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

تو بخند تا باغچه
بە جای گُل
شکوفا بە تو بشود.


شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

صد بار فراموشت کردم،
اما تو بازگشتی...
دل می گوید:
- هرچه عقل بفرماید.


شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

تو نە عطرفروشی و
نه باغبان.
دختری ی و،
وقتی که از خانه بیرون می زنی،
از شهر رایحه ی گُل بلند می شود.



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

چقدر آزار دهنده اند
آنهایی که
جلوی چشمانمان می روند و
اما در دلمان نه...



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

از روزی می ترسم
که سرم را بر روی سینه ات بگذارم
و تپش قلبت برای من نباشد.



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی