پنجشنبه , ۹ فروردین ۱۴۰۳
من چو با عشق تو مستم بسمهمن چو دل را بتو بستم بسمه من زغمها همه دورم چو ملال ؟اینکه من با تو نشستم بسمه...
ای هما ای مظهر عشق وصفا ای توای بانوی پرمهرووفا ای توای مادر ببین حال مرا ده نجات ما راازین ظلم وجفا یاد ایام جوانیت بخیر کس نمیگفت درجواب تونه خیر یاد ان روزی که دل تو میربودی ازهمه مینمودند دوستانت شادی و هم همهمه ای هما ای مادر ایران و هم ایرانیان ده نجات مارازدست دشمن واین بانیان...
شب هم بسر رسید و نگار من نرسیدعمری گذشت و کس بداد من نرسیدگویند که روز جمعه می آید اوجمعه و جمعه ها گذشت امام زمانه ام نرسید🌹...