زبان شعری ما(نقدی به انتقاد) زین پس دگر بهانه ی خالی نمی کنم یاد از بهار و رقص و شلالی نمی کنم آرایه ای به استعاره ی مژگان دلبری تلمیح را به گونه ی چالی نمی کنم دیگر همینکه از تو بگویم غنیمتست! سودا به غیر رزق حلالی نمی کنم...
از نسیه بیذارم، نقد میخواهمت بفهم...!
