چهارشنبه , ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
از هیچ کس گلایه ندارم که شهر رازیبایی ِ تو این همه دیوانه کرده استخونم به پای توست که بعد از تو این جنوندر سینه ام انار تو را دانه کرده است...
زده بالا تب دیوانگی امبعد از تومی توانم وسط گریهبخندم به خودم ...
تا از دهان نیافتاده ام ...مرا ببوس ..........
همه چیزبا تو شروع شدحتی پایانم...🖇...
