ندیدی بعد از تو یه ترک روی قلبم خورد وسط تیر یهو بهمن شد همه چی توم یهو یخ زد مرد ... برشی از ترانه
شب های بعد از رفتنت دیگر تماشایی نبود انگار بعد از تو،دلم دیگر برای من نبود
تموم سهمم از تو یک خاطره ست غبار تنهایی رو قلبم نشست مثل برگم تو دست بی رحم باد اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد من بعد از تو یه آدم دیگم حرفامو به آسمون میگم کی میدونه چه روزایی رو دیدم... _برشی از ترانه
کارِ چشمم از تبسم ها گذشت در نگاهم، ابرهایِ سَرکش است بعدِ تو، هر ثانیه یک سال شد حالِ دل چون اسبِ بی افسار شد (برایِ بابایِ عزیزم؛ عزیزِ خدا)(شیما رحمانی)
جدیدا فارغ از هق هق شدم... بعد از نمی دانم چرا عاشق شدم بعد از... من اقیانوس انبوهی شدم... بعد از دوباره خواستم، کوهی شدم بعد از... حریف گرگ ها سگ ها شدم بعد از... عجین جن و بی پروا شدم بعد از... چرا درگیر خوش بختی شدم بعد از؟...
بعد از تو بعد از تو دائم با خودم درگیر هستم شاکی ترین آواره ی تقدیر هستم وقتی مرام و مذهبم جز عاشقی نیست خواهی نخواهی لایق تکفیر هستم مثل پر کاهی که می افتد در آتش در التهاب و چرخش و تغییر هستم صد مولیان دردم به تیمور نگاهت...
بعد از تو روزها روزهای قشنگی است بی تو دیوانگی ام مجال قشنگی است کلاف غم ات دور گردنم میچرخم بعد از تو سر گیجه حس و حال قشنگی است هذیان گذشته را بالا میاورم بعد از تو سر در گمی سوال قشنگی است گیجم...گلوی خواب و رگم را بریده...
اول تو را دوست داشتم و بعد دیدم دوست داشتن ،مثل مرضی واگیر دار است بعد از تو ،عطر تو ،کوچه تو ،شهر تو را دوست داشتم بعد از تو قلبم را که برای تو می تپید چشمانم را که برای تو می گریست را دوست داشتم بعد از تو...
زده بالا تب دیوانگی ام بعد از تو می توانم وسط گریه بخندم به خودم
عشقت دلیل بی سر و سامانی من است داغ تو زمهریر زمستانی من است بعد از تو دل نمیشود این دل برای من هر لحظه بی تو چون شب بارانی من است این چشمِ خونِ فشانِ هراسان نشانی از دریای پر تلاطمِ طوفانیِ من است زلفی که روی شانه پریشان...
بعد از تو... دست و دلم به عشق نمی رود...
بَعد از تو ؛ من خودم را برای همیشه از یاد بردم...!
