سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
\پاییزی\خبرداری که دلتنگم خبرداری که پاییزست؟خبر داری ز آهی که فلک را غرقِ آتش کردنمیدانی چه ها آمد بلا پشتِ بلا یاراقسم بر تارِ گیسویت که حالم را مشوش کرد خزان هم چند وقتی هست ، خودی اینجا نشان دادهو مردی که دلش خونست، زند پُک ها به سیگارشدلش مملو شده از خاطراتِ تلخِ این کوچهکه میبیند دوتا عابر، و دستی گردنِ یارش هوا دلگیر دلم دلتنگ عجب دلگیر و دلتنگمنه در یادی نه یاری که شود مهتاب شب هایمدلم آتش دما ...
پاییزانمرا ببر به تماشا به فصل پاییزانمرا بخوان به سرآغاز عاشقی، میزانقدم بزن به خیابان شهر زیباییمرا ببر به سر کوچه ی دل انگیزان تورا به هرچه انار نچیده ات سوگندتورا به خاطر آشفته ی بلا خیزان بیا و از سر مهر عاشقانه یارم باشتو را قسم به شب چله سحرخیزانشراب سرخی عناب آتشین ات راحواله کن به تب و تابی از دلاویزاناز امتداد نگاهی که شاخه می رقصدبخوان ترانه به ویرانه ی شبآویزان...
