(تقدیم به بیماران پروانه‌ای) می‌خواهم نازک شوم در واژه‌ی زخم در واژه‌ی صبور در واژه‌ی زیبا می‌خواهم تو را عمیق‌تر لمس کنم ای که دلت نرم‌تر از هر مومی‌ست! بگو چگونه بنگرم به پیله‌ی تنهایی که با جهان کنار بیایم؟ گل‌ها روی تو حساس‌اند! گل‌ها دورِ تو می‌گردند بگو چگونه...
درونم شعله ی دل شد فروزان؛ پس از آن این چنین حس کردم آسان: در احساس دل پروانه ای ام، تو را من دوست دارم با تب جان! زهرا حکیمی بافقی الف احساس 🌿❤️🌿
هنوز هم بندم کفشم را … پروانه ای گره می زنم در مسیرِ خانه ات
