آن هوا نیست، این آخرین نفسهای گل سرخ است! آن باران نیست، این اشکهای در هم آمیختهی کودکی خوابیده در گهواره و پیری نشسته بر لب قبر است. این برف نیست، آن بال پروانههای پر کنده شده است! این تگرگ نیست، آن سر سپید کبوتریست که سرزمین تنش را رها...
