پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
آنکه شمشیر ستم بر سر ما آخته استخود گمان کرده که برده ست، ولی باخته است...
مرا ز یاد تو برد و ترا ز خاطر منستم زمانه ازین بیشتر چه خواهد کرد؟...
چرخ گردون چه بخندد چه نخندد تو بخندمشکلی گر تو را، راه ببندد تو بخندغصه ها فانی و باقی، همه زنجیر به همگر دلت از ستم و غصه برنجد تو بخند...
سه گناه است که کیفرشان در همین دنیا می‌رسد و به آخرت نمی‌افتد : آزردن پدر و مادر ، زورگویی و ستم به مردم ، ناسپاسی نسبت به خوبی‌های دیگران...
شاهی که بر رعیت خود می کند ستممستی بُود که می کند از ران خود کباب....
