شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
غروب بود و من و تو غریب ، وقت وداعصدای هق هق من بود و گریه کردن تو...
آن باد که آغشته به بوی نفس توست از کوچه ی ما کاش گذر داشته باشد......
