دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
یلدای موهایت هرگز مباد بدست باد...
موهایت را آفتابی نکن باددیوانه می شود....
آرزویم را بستم به ضریحِ موهایت...معجزه شد...
دنیا به هم ریخته!موهایَ ت را شانه کُن...
موهایت را ببند!این فصل به بادهایش معروف است،دل منبه هوایی شدن.......
روزگارم را هممثل موهایتسیاه کرده اى…اما چراروزگارممثل تو زیبا نشد؟...
چه نقاش ماهری است فکر و خیال وقتی که دانه دانه موهایت را سفید می کند......
حسادت می کنم با هر که دستش لای موهایتحسادت می کنم حتی به این موگیر ها، تل ها...
چقدر بگویمموهایت را ببنددلم را باد دارد می‌برد....
