متن مهرداد پیله ور

امشب تـو بیـا دمی هماغوشم باش
هم‌صحبت شب‌های غزلپوشم باش

از باده ی بوسه‌های خود مستم کن
آرامـش جـرعه‌‌هــای دَمنوشم باش

اینه
می دئن جا
قاقا بو:
چندر زود_
پیرا بوستی!

از مجموعه شعر گیلکی ا آسمانا نوفروشم...
(این آسمان را نمی فروشم)مهرداد پیله ور

برگردان شعر
آینه
از دیدن ام
در حیرت:
چه زود_
پیر شدی!

بوگوفتی
شوئن درم
بوگوفتم نوشو
نوشو
واگردی
می دورا گردی...
واگردستی_
کشاگیری می نئسایی یا...


از مجموعه شعر( این آسمان را نمی فروشم)
مهرداد پیله ور
برگردان شعر گیلکی

گفتی
دارم می روم
گفتم نرو
نرو
بر می گردی
به دورم خواهی چرخید...
وقتی برگشتی_
در آغوش می گیری نبودن...

می خواهم
پیراهنی برایم بدوزی
از جنس تن ات
با دکمه هایی
که نام تو را دارد
تا همیشه
بپوشمت.

از مجموعه شعر
صدای تو را می بوسم

موهایت را
آفتابی نکن
باد
دیوانه می شود.

بهار هم که بیاید
عطر نفس هایت
چیز دیگری ست!

در خانه
مانده ایم
باران
می شویم
خیابانی را
که از پشت ِ پنجره
نگاهمان می کند.





ائوده قالمیشیق
یاغیشا دوشموش خیاوان
بیزه باخیر
پنجره نین آرخاسیندان.
1399/1/24
شعر
مهرداد پیله ور

مترجم
کامیل قهرمان اوغلو

هیزارتا پنجره
نه،
دونیا
تی تامشایی رِه کمه!

هزار پنجره/نه،/ دونیا/ برای تماشای تو کم است!

بهشت
چندر
کوچیکا بِه
وختی
تَرا
کشا گیرم.

***
بهشت
چه کوچک می شود
وقتی
تو را
در آغوش می گیرم.

‍ پاییز
رخصا دره
ولگان مئن
میز
پیرابو
تاسیانی جا
دوتا ایستکان چئیی
ایتِه
مرِه
ایتِه
تی نئسایی رِه...
خاطره ن
دود کونه ده
می لبان سر







پاییز/ می رقصد/ میانِ برگها/ میز/ پیرشده از دلتنگی/ دو استکان چای/ یکی برای خودم/ یکی برای نبودنت.../ خاطره ها/ دود میشود /...

بوشویی
باران
ئی بند وارستاندره
می چوم آسمان جاَ



رفتی/باران/یک بند می بارد/ از آسمانِ چشمم

وحشی
اسباناَ
مانستی
ایتِه
ماچچی مرا
بکفته!


مهرداد پیله ور


شبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!

هزاران پنجره.../ نه،/ دنیا/ برای تماشای تو/ کم است!

شبیه ی اسبانِ وحشی بود/ با بوسه ای/ رام شد!

وقتی
نگاه ِ تو
سرد
از کنارم گذشت
اندوهانِ جهان
در من
پیچیدند!

شب/ تکه تکه / هوا را/ نفس تنگی گرفت/ زمین / خانه ی وحشت

شبیه ی گل
خوابیده بود
در آغوش ِ گل
بوسه ای گذاشتم
برگشتم

دنیا
برای تماشای تو
اتفاق افتاد!

آمدم
نبودی
برگشتم
بدون بوسه

برف آشفته/ می‌بارد درونم
پشت ِپنجره/ یخ می‌زند/تنهایی

برف
آشفته
می‌بارد
درونم

پُشتِ پنجره
یخ می‌زَند
تنهایی

بهشت
چه کوچک می‌شود
وقتی
تو را
در آغوش می‌گیرم.

از دیوارها / غم میبارد.../ کوچه ها / بهت زده / خیابان را / بغض گرفته / گلوی میدان / پُر از فریاد / چه کسی/ این پیراهنِ سیاه را به تنِ ما کرده است...! / به کجای وطنم دست بکشم / که نگوید آ...خ

مثلِ سالهای برفی میماند/ روزهای امروز / از زانوان /بالاتر رفته/ سالِ برفیِ سیاه/ حالا/نشسته ام/ خاطره های یخ زده را می شُمارم/ چیزی بیادم نمی آید/ تاریخ را فراموشی گرفته/نیستی/ پشتِ سر هم/ نشسته/ به آینه نگاه میکند...