پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
وقتی پدر خسته می آمد سمت خانهوقتی که شاکی بود از جور زمانهوقتی به دستش بار سنگین داشت، مادر یک یا علی می گفت از دل ، عاشقانهعطر خوش نامت که می پیچید در باددر سجده می افتاد گل هم بی بهانه دست پر از مهرت همیشه بر سرم بودوقت دعا ، ای بعد پیغمبر یگانهنام تو را از کودکی دارم به خاطرای نام زیبای تو ، شعر جاودانهذکر تو را هر وقت خواندم باز دیدمتسبیح ، می خواند تو را دانه به دانهمادربزرگم تا گره بر دار می زد ...
در هجوم بی وفایی های تلخ روزگار بی کس و تنها شدم هربار، گفتم: یاعلی(ع)خسته بودم، بغض کردم؛ هر کجای زندگیتا شکستم، پا شدم؛ هربار گفتم: یاعلی(ع)«سیامک عشقعلی»...
