ای آسمان! گر چه هنوز استوارم اما از سالهای بی باران با تو حرفها دارم...
جهان استوار نمی ماند مگر با سری خمیده بر روی شانه ی کسی که دوستش داریم…
همه ی دردها.همه ی اشک ها… آسمان رنگش را مدیون چشمان توست من…این ارامش را مدیون تو هستم اسمان برایم سقف نمیشود؟؟! نشود!!! زمین زیر پایم استوار نیست؟؟! نباشد!!! این ها به چه کارم می ایند؟! سرم که روی شانه ات باشد هیچ چیز نمیخواهم نه از زمین نه از...
