متن اشعار مهدوی

می‌دانم که می‌آیی زِ مغربِ آسمان،
پرچم به کف، به کعبه دهی تکیه بر جهان.
شمشیر عدالـت به کف، ظلم می‌کشی،
پر می‌شود از مهربـانی همه زمان.
مکه شود آشیان حکومتت
تا گل‌فشاند کوچه به کوچه، هر بوستان.
حقبا تو خیزد، یار وفادارت،
تا طنین گیرد نام محمد در جهان....

روزهاست در خیابان سرگردانم
اما از تو هیچ نشانی ندیده ام
در میان خنده و گریه آدم ها
از تو شنیدم و جانانی ندیده ام
گویند می آیی و غم میبریم از یاد
اما با غم تو دگر رهایی ندیده ام
دیده خیس و چشم به راه جمعه
سو دگر...

غم زمانه که هیچش کران نمی ‏بینم
دواش غیر امام زمان نمی‏ بینم‏

عجب بود که در ایام ما ظهور کند
چرا که طالع خویش آن چنان نمی ‏بینم

ز دامن غم او دست بر نمی‏ دارم
چرا که مصلحت خود در آن نمی ‏بینم‏

بدین دو دیده حیران من...