متن افسردگی عمیق

امروز از هم گُسَستَم
اگه بال و پر شکستم و…
به پرتگاهِ غم رسیده گامهای من!
چو غرقِ خاطراتم و غریقِ بی نجاتم و…
بی خواب و زابراهم و طوفانِ حال من…
تاریکم…
فردا سراغِ من بیا یک روزِ زیبا سراغ من بیا…

ولے بزرگترین از دست دادن اینہ ڪہ آدمیزاد
خودش رو از دست بدہ، یهو بہ خودش بیاد
ببینہ جورے عوض شدہ ڪہ خودش هم
خودش رو نمیشناسہ.

هزار سال گویی در زندان زیسته ایم
در دنیایی ک یک بار زندگی می کنیم