متن احساسات تلخ

گنجشکی که در
باغچه ی خیالم
اندوه‌اش را
بر شال نارنجی‌ام می تکاند
دل پرتقالی ام را خونی می کرد

دوباره در خاطره ای دور
زخم هایم جوانه می زنند
ریه ها پر می شود
از هجوم هوای کوچه ی احساس
آنجا که در ازدحام رقصیدن باد
باران نگاهم
بر تن لحظه ها موج می زد
و لب ها در عطش گلبرگ های یاس
حدیث تشنگی را
در گوش ابرها...

تو همان خواب قشنگی...


که به چشم منِ دیوانه نخواهد امد...

دیدم تمام شهر به من پشت کرده اند
پشت دری  نشستم و تنها گریستم

بغض ما از غروب آسمان دیدنی تر است…

زمانی ک دلتنگ می شوم:
نه می توانم گریه کنم نه می توانم بخندم
فقط در سکوت فریاد می زند..

روزگار با وجدان باش و ب دنیا بگو بر ما چه گذشت..

بگو درد را آرام آرام با جان مزه کردیم تلخ بود و باز این تلخی درد
…….

چه داند خوابناک مست مخمور

که شب را چون به روز آورد رنجور

صبح یا عصر
زیاد فرقی نمیکند
دلتنگیِ جمعه
از جایی شروع میشود
که دهانت پر از حرف است برای گفتن
اما کسی را نداری برای شنیدن...

از فرط نبود عشق، پر کینه شدیم
چون بغض فروخورده ی در سینه شدیم
درمانده ی این تسلسل رنجیم و ...
عمریست که با درد قرنطینه شدیم!

هوآی دلم آلوده به غم است

درد را ذره ذره چشیدم تلخ بود…
کسی نیست تمامش را یکجا خریداری کند ؟

این همه شعر سرودم که به گوش تو رسد...


ولی افسوس و صد افسوس که هرگز نرسید...

خاطراتت شد بغض...

بغض هایم شد اشک...

اشک هایم خیس کرد، همه دنیایم را...

هرگاـہ בشمن نزבیک شـב بهت
بـבوט از בور گلولـہ اش بـہ هـב؋ـ نخورבـہ ..
هر نزבیک ‘شـבنے
ـבست ر؋ـاقت نیست ر؋ـیق

هاینریش بل:

حتی اگر عشق خریدنی هم بود باز هم نمی توانستم آن را به دست بیاورم ؛ چون پول نداشتم !

گریستم برای نداشتن کسی که...



به حال و روز دیوانگی ام خندید...

از بامی ک پریدم پریدم

سکوت تلخ خودت را،شبی به معرکه بشکن
از این هوای نفس کُش، بکِش تمامی دامن

هیچ بار سنگینی ،به حمل دلی که از درد سنگین شده سخت نیست،،
به دوش کشیدن دل پر درد سخت است..

تُ ام جزئی از چیزایی هستی که همیشه هِی خاستمو نداشتم
ینی کلَن هرچی خاستمو نداشتم

تا میای خوبیاشونو ببینی با بدیاشون خفتت میکنن :)

اینکه دوستم نداری
اشکالی ندارد
اما
اینکه بروی
اشکال که نه
درد دارد ...

دیگه کجا رو داره مرد؟
جز شونه‌ی دیوارِ طرد؟
این خونه رو آوار کن
معمارِ فروردینِ درد!