متن تنهایی دردناک

رفتی؛ که عذابم بدهی؛ نیست مهم

از بغض، شرابم بدهی؛ نیست مهم

در بسترِ احساس، به جای نمِ آب

صد جرعه سرابم بدهی؛ نیست مهم

تو جان و جهانی
تو روحی در روانم
بی تو این زندگی نیست جز یک ناتمام

دیدم تمام شهر به من پشت کرده اند
پشت دری  نشستم و تنها گریستم

خَنده هاےِ اَلَکیت که زیاد شُد بِدون دَرداےِ واقِعیت زیاد شُده ...

درد را ذره ذره چشیدم تلخ بود…
کسی نیست تمامش را یکجا خریداری کند ؟

این همه شعر سرودم که به گوش تو رسد...


ولی افسوس و صد افسوس که هرگز نرسید...

خاطراتت شد بغض...

بغض هایم شد اشک...

اشک هایم خیس کرد، همه دنیایم را...

گریستم برای نداشتن کسی که...



به حال و روز دیوانگی ام خندید...

خوشحالی سال هاست که مرده است از آن زمان که کاخ آرزوها‌ بر سرش ویران شد...

التماس نمیکنم برگردی

حسرت کشیدن برازندته !

دوست صدایش کردم
دشمن خطابم کرد

عریان سقف آرزوهایم شدم
غصه ها و دلتنگیها ،تبانی کردند و لباسهایم را بر تنشان کردند

بعد تو با رفتنت، دنیا دگر دنیا نشد...

چشم خیس من دگر، با رفتنت بینا نشد...

بعد تو بسیار بودن، که خواستن جای تو...

جای تو باشند اما، این دلم راضی نشد...

حالم حال گرگیه که خدا توبه شو قبول کرده ولی مردم میگن توبه گرگ مرگه ):

دلتنگی‌ام می‌گوید که زندگی بدون تو، رنگ و بویی ندارد. چشمانت، مانند خورشید بود که همیشه تاریکی‌ها را روشن می‌کرد.

ما دربه‌ در دنبالِ آرامشیم، اگر آراممان نمی ‌کنید، طوفانیمان نکنید
از ابتدا اگر نباشید می ‌شود فکری به حالِ دنیای تک نفره کرد، اما آمدن و رفتن را هرکارش کنی از یک جای زندگی‌ات بیرون می ‌زند
ما می ‌گردیم دنبالِ درمانِ دردمان، درد روی درد اگر هستید پیش...