بیو مروارید

بخند کودکم؛آرام بخند!
در صورتیِ زیبای لبهایت،
گلِ فریاد نهفته است؛
وقتی،
شکوفه‌های مرواریدسان را،
نمایان می‌سازی!

بسترم صدف خالی یک تنهاییست
و تو چون مروارید گردنْ‌آویزِ کسانِ دگری

هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد ، مرواریدی

صید نخواهد کرد .