متن مروارید

در بارانی که همه جا را مرطوب کرده
نور خورشید روی شاخه های بی برگ می تابد
قطرات درخشان باران پیدا است
شبنمی روی درختان بی برگ پیدا می شود
شاخه های بی برگ، از روی باران می خوانند
اشک های آسمان را به دامن خود می برند
مرواریدی که...

از حال و هوای جوانی خارج نمی شود،
دلش پر از مروارید است.
دریا!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

ستاره های شبی. ماه می شوند

کم کم ترانه های دلی، آه می شوند
دلواژه های سِحر شبانگاه می شوند

گویی تمام کوه غم روی سینه ای
مثل سبکترین پری از کاه می شوند

حال و هوای ثانیه ها بسکه دیدنیست
پروانه های لحظه دلخواه می شوند

آنجا هجوم شوق...

سال هاست از گوشه ی چشم
شن می ریزد
آنقدر که خانه
به بیابانی خشک
بدل شده است-

از دست های تو
موسیقی آبی آب را شنیدم
تو بر بالای یک موج نجیب
به خانه ام رسیدی
و ضربان قلبت را
مثل مروارید بر گردنم
آویز کردی
مرگ را
از...

عمری را

صرف مروارید شدن کردم

تو کنار دریا

صدف خالی

جمع می کنی...

* قند * خون مادر بالاست ، دلش اما همیشه * شور * می زند برای ما . . .
اشکهای مادر ، مروارید شده است در صدف چشمانش ؛ دکترها اسمش را گذاشتهاند آب مروارید !
حرفها دارد چشمان مادر ؛ گویی زیرنویس فارسی دارد !
دستانش را نوازش...

امروز صبح دیگریست ...
به لب‌هایت گل‌های سرخ بزن
گردن‌بندی از مرواریدهای دریا
ناخن‌هایت را به رنگ دلم رنگ کن

بسترم صدف خالی یک تنهاییست
و تو چون مروارید گردنْ‌آویزِ کسانِ دگری

در عمقِ دریا می‌روم
شاید که مرواریدِ بی‌شکلی بیابم
آنجا نوای ساز
در پرده‌های بی‌صدا
چون نبض، بیدار
آوازِ ماهی‌ها سکوت و
آوای چنگِ زندگی در دستِ عشق است
هر تارِ گیسو سرخوشانه می‌نوازد
آهنگ‌های آبی و سبز
آه! ...
آیا شود که
من آن تلألو را در انگشتان بگیرم؟...

هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد ، مرواریدی

صید نخواهد کرد .