متن لبخند کودکانه

دنیایم،
رنگ‌رنگ بود
با خنده‌های بی‌دلیل
با دویدن‌های بی‌جهت
با آسمان‌هایی که
فقط برای من آبی بودند...

تا روزی که
موشک‌ها آمدند
و ترس،
در چشم‌های عروسکم خانه کرد

حالا
دستم را بگیر
در این ویرانه‌ی خاطره‌ها
با تو
می‌خواهم دوباره
رنگ ببخشم به جهان

از من جدا مشو
ای...

بخند کودکم؛
آرام بخند!
در صورتیِ زیبای لبهایت،
گل فریاد نهفته است؛
که شکوفه‌های مرواریدسان را،
نمایان می سازد!

بخند کودکم؛آرام بخند!
در صورتیِ زیبای لبهایت،
گلِ فریاد نهفته است؛
وقتی،
شکوفه‌های مرواریدسان را،
نمایان می‌سازی!