متن صید

درون چشمانِ دریایی ات
سالهاست دو صیاد
در سکون
با قلبشان به هم دست تکان می دهند
پس
کی خبر از صید خواهد شد؟
«آرمان پرناک»

درونِ چشمانِ دریایی ات /
سالهاست دو صیاد در سکون /
با قلبشان /
به هم دست تکان می دهند /
پس /
کی خبر از صید خواهد شد؟
«آرمان پرناک»

ای هوای نفسم فکر و خیالم همه تو
یوسف قلب خرابم همه یادم شده تو

من اسیر تو شدم یا که نشانم شدی تو
من تو را صید شدم یا که شکارم زده تو

رنگ گیسوی سیاهت رفته در قاب دلم
هر کسی موی تو را دیده به یلدا گفته...

من آهو گفته بودم صید هیچ
صیادی نخواهم شد..
آن گرگ چشمانم را هدف گرفت..
در نگاهش صید شدم.




المیرا پناهی-درین کبود
نویسنده

آرامش چشمان تو را مهتاب ندارد

این صید گرفتار و پریشان دو ابروست

ارس آرامی

من به صید آبی می رفتم
وقتی پنجره ام
کمی بلند تر از آواز پرنده بود
و آسمان به ارتفاع آه ام
نمی رسید
از انتهای موهایی من هر روز
ماهی قرمزی می ریخت
که در آب های ناشناخته شنا می کرد

دریا
در یک تابلوی کوچک قدیمی
خلاصه شده...

چون شدم صیدتو
برگیرو نگه دار مرا...

عشق صیدیست که تیرت به خطا هم برود
لذتش تا به ابد کنج دلت خواهد ماند

من صیدِ دیگری نشوم ، وحشیِ توام

اے مالڪ قلبم
چون صید بہ دام تو بہ هر لحظہ شڪارم

اے طرفہ نگارم
ازدورے صیاد دگر تاب ندارم
رفتہ ست قرارم

چون آهوے گم گشتہ بہ هر سو دوانم
تا دام در آغوش نگیرم نگرانم ‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌

هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی میریزد ، مرواریدی

صید نخواهد کرد .