متن تقی جهانبخشی

نگاه دوخته ام به آسمان
اگر قیچی شود
زمینم وزن می گیرد ...

گردن زندگی باریکتر از مو می شود وقتیکه نان به نرخ آبروست.

تقی جهانبخشی

به تن بلی گفتم از تنبلی که آرزوهایم آه روزهایم شد.

تقی جهانبخشی

اگر دنبال بهانه ای برای ماندنی وقت رفتن است.

تقی جهانبخشی

رهایی آینده ات
بسته به بازکردن بندهای گذشته است.

تقی جهانبخشی

غم وفادارترین رفیق بی وفا
فراموش نمی کند مرا