متن حمیدرضا اقبالدوست

‍ (چهارشنبه سوری )
کوه
کلاه سپیداش را بر می دارد
تا به پرستوها
 خوش آمد گوید
باد
عطر بنفشه ها را
عادلانه تقسیم می کند
و زمین
بی هیچ درنگی
زیر پاهایت سبز
من در غروب آخرین سه شنبه ی سال
برای گرد گیری افکارم
آتش افروخته ام

نه مسیر مدرسه ای
برای پرسه ی پسرها
نه پشتک وارو و تک چرخ زدن
نه دانشگاهی که جزوه ای گم شود
نه حمام عمومی و
سفره ی ختم انعامی
که مادر ها عاشق عروس شان شوند
و نه حتی دیدن گریم گردی صورت
در کوچه و بازار
وقتی ماسک...