تو خروش آبشاری، که از بلندای سنگها میگریزد، عاشقانه بر زمین میریزد، تا آبی شود زلال. آرامش روحی، صدای روحبخش رودی، که در تنهایی کوهستان با باد در میان میگذارد، رازهایش را.
