متن روزهای مدرسه

روبرویم میز و دفتر ،بغض و آه پنجره
باز دارد شعر میگوید نگاه پنجره

مینویسم روی کاغذخط به خط احساس خویش
روز خود را میکنم هرشب سیاه پنجره

اشک میریزم برای درد هایش روزو شب
همدم تنهاییم گشته است ماه پنجره

میرسانم هرشبم را تا طلوع صبح درد
میرسدآرام گاهی...

من همان صبح پاییزی ام 
که با صدای زنگ اول به شادی می رسید
همان کوچه ی شلوغ 
که هر قدمش پر از دلهره ی درس و امتحان بود

کتاب هایم پر بود از 
حاشیه نویسی های بی خیالی 
چه رؤیایی
چه شوقی! 
در جیبم
رنگ خودکار آبی
و بوی...