به چرخ روزگار گشتیم ولی سامان ندیدیم ما کویر تشنه آبیم ولی باران ندیدیم
پشتِ سکوتِ من,دریایی از دله باید رها بشیم از بندِ فاصله پشتِ سکوتِ من,فریاد عشقمه عشقی که زاده ی یک حسِ مبهمه حس گذشتن از این روزگارِ بد حسِ گرفتنِ دستِ تو تا ابد.
