گاه گاه که دلم هوایت میکند نه شعر میتواند تفسیرت کند نه داستان . ای عزیز ترین لبخند شب های تاریکم تو بگو چگونه این لبخند کشنده ی درد را برایت بسرایم تو بگو ،سکوت نکن ، حرفی بزن تو بگو چگونه این پنجره ی در انزوا را روشن کنم...
