آمدى جانم به قربانت، ولى بمان! ماندنت آنقدر شیرین است، که تمامِ دیر آمدنت را یک تنه جبران میکند!
گر تو شیرینِ زمانی ! نظری نیز بہ من کن کہ بہ دیوانگی از عشق تو ... فرهادِ زمانم !
