متن غمزده

بر مزارم بنویسید
که کاش
عشق را می فهمید و دلش
گیر کسی بود ولی
این دل غمزده ی زار و حزین
جز تو از عشق خبر دار نشد....
حجت اله حبیبی

من دلم تنگ که نه، غمزده چشم تو بود!

در سرم درد که نه، زمزمه اسم تو بود!

ای که چون داغ دل خود نگران می آیی
یا که چون غمزده با درد نهان می آیی
بازگو پاسخ این پرسش هر روزه ی من
که چرا بلبل من وقت خزان می آیی ؟

این زندگی غمزده غیر از قفسی نیست

تنها نفسی هست ولی هم نفسی نیست